Dokuz..

Tatil öncesi planlar. Evet, işte o tatilde hiçbir zaman gerçekleşmeyen planlar canım; onlardan bahsediyorum işte.

Ankara'da yer yer sancılı bir "başlangıç" geçirmişim, ilaç gibi dokuz gün tatil gelmiş. İzmir'e gidiyorum. Kafamda milyon tane düşünce. "Hmm evet şunu yapacağım, şuraya gideceğim, şunları çizeceğim, şunları izleyeceğim, şunu okuyacağım." E dokuz gün ulan. Daha ne olsun. Koca dokuz gün, her şey yapılır.

Sonuç? Aha sonuç yukarıdaki gibi. Bugün tatilin sekizinci günü, yaptığım en ilginç aktivite bilgisayarın başında bir mal edasıyla "Frets On Fire" adlı güzide oyunu oynamak. "Guitar Hero" var ya hani, bildin mi? Onun bilgisayar versiyonu gibi bir şey. Klavyeyle gitar çalıyorsun. Benim gibi herhangi bir enstrüman çalmaya hayatının hiçbir evresinde heves etmemiş bir insan bile oturup saatlerce "Ehe mehe." diye bunu oynayabiliyor. Zaten baksan aslında neler yapıyorum. Futbol takımlarını şampiyon yapıyorum, virtüöz gibi gitar çalıyorum, dünyaları kurtarıyorum. Ama sadece bilgisayarın başında. 

Bir de diyordum ki "Düzenli ve sağlıklı besleneyim." falan. Tatil öncesi. Tatilin büyük bir kısmı ise ekmek kutusu-buzdolabı-bilgisayar üçgeninde geçti. "Bilgisayarın başındayım. Acıkıyorum. Gidip bir parça ekmek koparıyorum. Nutella sürüp yiyorum. Bilgisayarın başına dönüyorum. Acıkıyorum..." Hayvanlar gibi yiyorum.

Gelmeden tonla film indirdim ODTÜ'nün fantastik internet nimetinden faydalanarak. Hiçbirini izlemedim. Bir tek İzmir'e gelirken otobüste önümdeki hiperaktif piç sekiz buçuk saat aralıksız bağırdığından bir tanesini izlemiş bulundum. O kadar.

Bir de değişik yerlere gitme fikirlerim vardı. Yok efendim İnciraltı'na gideyim, yok efendim balık tutayım. Hepsi yalan. Dışarıda yaptığım tek aktivite de mal gibi Alsancak'a gidip mal gibi bir-iki bira içip dönmek oldu. Evet.

Bugün tatilin sekizinci günü, elimde klavye;
Bugün tatilin sekizinci günü, kurtarın beni dostlar...

s.

Not: Ulan bula bula bulduğum başlığa bak. Dokuz. Bir önceki de Elli'ydi. Allah allah.