Hediye..

Şahsen doğum günlerinde alacak hediye sıkıntısı hiç yaşamıyorum. Çünkü dijital ortamda böyle hoş şeyler çizip dijital baskıyla veriyorum, insanlar şaşırıyor seviniyor falan. Değişik yani. Şu ana kadar yaptıklarımı sırasıyla paylaşmak istiyorum. Yukarıda gördüğünüz en boktanı. İlk yaptığım, Ezgi'ye. O isimler de Ezgi'nin arkadaş grubu oluyor, biz falan, çaktın di mi olayı. Alıntıları herkese tek tek sordum, Oğul'unkini salladım ulaşamadım ona. Pastanın altında tabak yok o kötü. Bir resim mesim de yok tabii pek esprisi olmamış. Ehm neyse.



Şimdi ben bu arkadaşlarımı çizebildiğimi düşünmüyorum. Çizsem bile benzetemediğimi düşünüyorum, içim rahat etmiyor. Ezgi'ninki o yüzden boktan oldu. Bir tek Çağlar'ı çizebiliyorum, ona yaparken de aklıma bu "Fotoğrafın kafasını monte etme" fikri geldi. Şimdi hem kafayı monte edeceğiz, hem çizebiliyoruz, ziyan olmasın diye ikisini de kullandım gördüğünüz gibi. O ok çıkarıp yazı yazma olayı gereksiz olmuş şimdi bakıyorum da...


Bunu Çağlar'ınki ile aynı zamanda yaptım. Birlikte kutladı bunlar. Damla bu. Güzel olduğunu düşünüyorum. Ne bileyim. Fotoğrafı o pek beğenmedi ama "Kötü çıkmışım." diye. Pastanın altına yine tabak çizmemişim, o da ayrı...


Hah. Ulan bunu çok beğendim bee. Verirken bile mutlu oldum, gurur duydum, "Ne güzel yapmışım bee." diyerek. Bu Acar, kendisi gerçekten de şekildeki gibi giyinen bir insan. Böyle büyük görünümlü falan ayrıca. 18'e girdi. O yüzden işte +18 falan. Çaktın. Eheh.


Şimdi bunun doğum günüyle falan alakası yok. Ben herkese böyle güzel güzel şeyler çizince resimdeki Ayşenaz da "Ben de istiyorum..." gibi bir tribe girdi, haklı tabii. Bir de ben kendisine hep "Seni çizeceğim." gibisinden vaatlerde bulunup yerine getirmemiştim, ona da bir gönderme oldu bu. Çok ironik.Bu kadar. İşte bunları çizip yollara düşüyor, bin bir zorlukla bastırıyorum, düşünün harcadığım emeği! Benle arkadaş olmak böyle şahane bir şey işte...
s.