Eski..

“Eski” evet. Ne demek istediğimi biraz anlatmaya çalışayım. 30-40 yıllık, yazılı mazılı birtakım belgeler hepinizin ilgisini çekmiyor mu? Bahsettiğim şey “Fotoğraf” falan değil. Günlük hayatta kullanılan birtakım şeyler. “Gazete” atıyorum, 1967’den kalmış bir Hürriyet gazetesi mesela ilginizi çekmez mi? Ya da 1950’lerde bir kağıda tükenmez kalemle karalanmış bir şeyler.

Çekiyordur yani ilginizi, hayret bir şey. Gayet ilginç. Ben böyle şeylere çok şaşırıyorum “Anaa!”, “Aaaa 1965 yazıyor aa!” falan diye. Ayvalık’ta yazları geçirdiğim evin iki sıra yanında kocaman bahçeli, kuyusu muyusu olan yüksek tavanlı bir ev var. Terk edilmiş vaziyette. Satılmış falan ama daha gelen giden yok. Geçtiğimiz yaz canım sıkıldıkça bu evin içine giriyordum ben, rafları mafları, kutuları, eskiden kalma tozlu şeyleri karıştırıyordum. Bu yaz baktım ki içi yanmış evin, üzüldüm. Her neyse, bu araştırmalarım sonucu ilgimi çeken birtakım şeylere rastladım. Paylaşayım bunları sizlerle, belki sizin de ilginizi çeker.

1967’de alınmış iki adet “Kâmil Koç” otobüs bileti. Üstünde tükenmez kalemle yolcu adı falan bir şeyler yazıyor. Nedense evde duruyor gidememişler herhalde. En çok sevdiğim şeylerden biri buydu. Duruyor hâlâ pek hoş.

1957 Robert Kolej andacı. Bu da güzel, öğrencilerin karikatürleri falan var. Ama daha ilginç olan andacın içindeki reklamlar. Örneğin Zeki Müren’li bir Siemens radyo reklamı gibi.

Bunu o evde değil yine Ayvalık’ta başka bir yerde gördüm. Yıkık dökük bir binanın içinde, gazetenin hediye olarak verdiği bir “1991-1992 sezonu Beşiktaş takım fotoğrafı”, duvarda asılı duruyordu. Kilitliydi bina dışarıdan gördüm, girip alamadım, çok güzeldi ama. Çok şaşırdım. İlginç değil mi ki.

Ya işte böyle, şimdilik başka gelmiyor aklıma. Eğer sizin de böyle “eski” şeyleriniz varsa bulduğunuz falan, söyleyin bana. Şaşırıyorum ben. Hoşuma gidiyor. Haberiniz olsun.

s.