Hikaye 1. Çocuk dondurma alıyor.
"Bi tane sade çikolatalı abi bi milyonluk."
***
Hikaye 2. Ben dondurma alıyorum. En azından planlıyorum.
"Hmm. Lan aslında uzun zamandır açık dondurma yemiyorum ha. Algida almayayım bu sefer, sade çikolatalı alayım şuradan. Yalnız 'Sade çikolatalı' dersem adam yanlış anlayabilir lan. Hani 'Sadece çikolata olsun başka bir şey olmasın' gibi. Ne desem? 'Sütlü çikolatalı' desem aynı mantık. Sütlü çikolata yani. 'Siyah-Beyaz' desem? Yok lan o ne öyle çocuk gibi. Hah 'Çikolatalı sade' diyeyim lan. Yok o da aynı şey aslında. Off. 'Çikolatalı olsun, bir dee hmm sade olsun, sütlü. İkisi birden yani.' gibi bir şey derim anlar ya. O değil de, kaç para lan acaba bu dondurmaların standardı? Bayağı oldu açık dondurma almayalı, eskiden 'Bir milyonluk' falan diyordum da, şimdi nasıl oluyor acaba? Şimdi gidip saçma sapan bir şey söylememek lâzım. 'Üç milyonluk' falan desem, o da çok mudur acaba? Sonuçta Magnum bile iki falan. 'Bir milyonluk' desem de sanki param yokmuş da az alıyormuşum gibi bir konuma düşme riski var. Offff. Skerim böyle işi ya gideyim Cornetto alayım ben."
s.
1 yorum:
Paradoksa gel :D olum sakin ol, ilerde ekonomik işlerde böyle yaparsan kısa sürede devreleri yakarsın ya :D
Yorum Gönder