Juan Antonio..

Merhabalar. Bugün hiç tarihmiş Roosevelt'miş okuyasım anlatasım yok. Ben de eski dostumla bir hasret gidereyim dedim. Nasılsınız, iyi misiniz? Yeni bloguma giriyor musunuz? Teşekkürler teşekkürler.

Efendim ben dün Vicky Cristina Barcelona'yı seyrettim. Javier Bardem kasıla kasıla güzelim hanımları götürüyordu. İzlerken neden bir Javier Bardem olamadığımı sorguladım. Aslında suç bende değil, şartlar buna izin vermiyor. Bir Javier'in, yani filmdeki adıylaJuan Antonio'nun hayatına bakıyorum; sonra da kendi hayatıma. Tatsız sonuçlar çıkıyor ortaya.

Bir kere baştan kaybediyorum. Juan Antonio yaşamını Barcelona'da sürdüren bohem bir ressam. Ben ise Ankara'da öğrenciyim. Evet. Efendim filmin ilk sahnelerinden birinde Juan Antonio, filme ismini vermiş iki güzel kızımız Vicky ve Cristina'nın yanına gidiyor, "Selam ben Juan Antonio. Haftasonu Oviedo'ya gidiyorum heykel incelemeye, uçak da ayarladım. Siz de gelin. Yer, içer, sıçarız. Akşam da cima ederiz otelde ehe ehe." diye lafa dalıyor.

Gönül istemez mi ki ben de böyle özgüvenli, böyle rahat, böyle karizmatik bir insan olayım. Ama şartlar izin vermiyor. Şimdi benzer durumda beni düşünelim. Misal, Ceren'le Ayşe olsun kızlarımızın adı atıyorum. Sorarım size, ne vadedebilirim ben bu kızlara? Polatlı'ya mı götüreceğim kızları? Peki ya neyle gideceğiz; "Polatlı Turizm" servis araçlarıyla mı? "Selam ben Sinan. Haftasonu Polatlı'ya gidiyorum, otobüs de ayarladım. Siz de gelin. Yer, içer, sıçarız. Akşam da cima ederiz pansiyonda ehe ehe.". Sizce bu diyalogla Ceren ve Ayşe'yi ikna etme şansım nedir? Benim de "Ceren Ayşe Ankara" diye film çekebilme ihtimalim yüzde kaçtır? Evet tahmin ettiğiniz gibi sıfır.

Oh ulan içimi döktüm be. Kısacası, ben dün filmi izlerken Juan Antonio'nun, benim asla sahip olamayacağım hayatını imrenerek izledim. Sonuç olarak da kendimde hiç suç bulmadım. Belki ondan biraz daha fazla göbeğim olabilir. Ama bu sorun değil. Gerçekten. Juan Antonio gibi ressamlar Barcelona'da muhteşem evlerinin bahçelerinde resimler çizerken, daha çook Vicky'ler Cristina'lar götürecekler. Ben ve benim gibiler ise YURTKUR'dan kredi alıp kantinde köfte ekmek yedikçe zincirlerini kıramayacaklar. Kurallar böyle.

Esen kalın!

s.